Κάνοντας κανείς μια ψυχρή αποτίμηση του αποτελέσματος του αγώνα της ΕΟΚΑ, καταλήγει στο σαφές συμπέρασμα ότι ο αγώνας αυτός απέτυχε. Αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι από τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου ήταν η Τουρκία και η εθνικιστική μερίδα των Τουρκοκυπρίων. Στη συνείδηση των Ελληνοκυπρίων, ωστόσο, ο αγώνας της ΕΟΚΑ είναι καταξιωμένος ως ένας νικηφόρος αντιαποικιακός αγώνας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εκείνο που αποτιμάται δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά η πορεία προς το σκοπό. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το πού κατέληξε ο αγώνας του 1955-59, η ΕΟΚΑ υπήρξε η ενσάρκωση των πόθων του κυπριακού λαού για Ένωση. Στα τέσσερα χρόνια που κράτησε η εξέγερση, ο λαός αγκάλιασε, σχεδόν στο σύνολό του, τον αγώνα. Πίστεψε σ' αυτόν και έκανε θυσίες για την ευόδωσή του. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ υπήρξαν μεγάλες στιγμές και ανεπανάληπτα παραδείγματα ανδρείας και αυτοθυσίας. (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)