Η ανά τας αρχαίας χώρας της Αιγύπτου, της Ελλάδος και της Ιταλίας περιήγησις, και το ενδιαφέρον περί των ερειπίων αυτών, των καταδεικνυόντων το πρώην μεγαλείον και το ύψιστον πολιτισμόν, εις ον αφίκοντο, είναι το κύριον μέλημα των περιηγουμένων αυτάς σοφών.

Η Αίγυπτος, η Ελλάς και η Ιταλια, είναι αι πηγαί, εξ ων πάσαι αι γνώσεις ημών ανέβλυσαν, και εν αις δυνάμεθα να μελετήσωμεν τον αρχιτεκτονικόν, γλυπτικόν και εν γένει τεχνικόν κόσμον, ον αποθαυμάζομεν. Τα λείψανα τα καταδεικνύοντα την εντέλειαν εις ην εξίκοντο αι τέχναι και μαρτυρούντα τους διαφόρους σταθμούς της αναπτύξεως, ους διήλθον, πριν φθάσωσιν εις την εαυτών τελειότητα, εμελετήθησαν υπό πολλών διασήμων σοφών και αρχαιολόγων. Αλλά τα πλείστα των συγγραμμάτων τούτων εισίν ογκώδη και πολυδάπανα, και δια τούτο ουχί τοις πάσι προσιτά.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)