Στη Θράκη συναντιόνταν πάντοτε οι Βαλκανικοί πολιτισμοί. Γι' αυτό και η περιοχή εκείνη υπήρξε ανέκαθεν σημείο καθημερινής επαφής και διαχρονικής συνύπαρξης των Βαλκανικών λαών. Από τη συμβίωση αυτή προέκυψαν νέες διαδικασίες και σοβαρότατες αλληλεπιδράσεις, οι οποίες είναι εφικτό να ξεδιαλυνθούν μόνο με την άμεση προσφυγή και την εμμονή στην αναζήτηση της λεπτομέρειας και στην έρευνα των ανθρώπινων συμπεριφορών. Η διάσπαρτη παρουσία των Βαλκανίων στη μείζονα Θράκη ωρίμαζε μια δεδομένη κατάσταση, η οποία μπορεί να γνώρισε και ακραίες μορφές, πιεσμένη κάτω από πολιτικές πιέσεις και έντονες σκοπιμότητες, που υπαγορεύονταν από τη σφοδρή αντιπαλότητα των εθνοτικών ομάδων, αλλά, παράλληλα, λειτούργησε και ευεργετικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα ζυμώνοντας μια απέραντη πολυπολιτισμικότητα και σμιλεύοντας κάτι ενιαίο και διαχρονικό. Ο ελληνισμός, στο χώρο της μείζονος Θράκης, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνταν από το Κέντρο, ξεπέρασε, πολλές φορές τον εαυτό του και στάθηκε πλάι-πλάι αρμονικά με τις άλλες εθνότητες. Άλλες φορές διχάστηκε μέσα στους κόλπους του και πολώθηκε αδυνατώντας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Σε τελευταία ανάλυση έζησε μια νομοτελειακή πορεία και χάραξε το δικό του δρόμο. Εκεί όμως που ενεργοποιήθηκε στον καλύτερο βαθμό ακολουθώντας το "μοιραίο" πρότυπο των προηγούμενων αιώνων, ήταν στον πολιτισμικό τομέα και συγκεκριμένα στα πεδία της εκπαιδευτικής αναζωογόνησης, της πυκνότατης σωματειακής δράσης και της πνευματικής αναγέννησης. Στην προβολή των πεδίων αυτών δίνεται ιδιαίτερη έμφαση και η οποιαδήποτε πτυχή σκιαγραφείται σε κάθε λεπτομέρεια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)