Ά τόμος:

"Μέσα εις τας φλόγας και τους καπνούς εθολώθη τότε ο νους των Ελλήνων, και αυτοί, μόνοι, είς στιγμάς εμφυλίων μαχών, κατά τας οποίας απεκορυφούντο εις αφθάστους κακίας τα πάθη, αυτοί, μόνοι, παρέλαβον και την παράδοσιν και το λίκνον και το βρέφος και τον άνθρωπον και τον υπέρμαχον Στρατηγόν και τον νικητήν Βασιλέα και τους έρριψαν όλους όλην αυτήν την περιουσίαν του Έθνους, από τους βασιλικούς εξώστας εις την λάσπην των δρόμων, έρμαιον της κακίας και της οργής. Και τότε, αν αι ημέραι της ευτυχίας υπήρξαν ολίγαι, τα έτη των συμφορών υπήρξαν μακρά, και επί έτη μακρά η Ελλάς, η οποία τον είχε γεννήσει πριν γεννηθή, η οποία τον είχε γαλουχήσει με του παλμούς της, η οποία είχε προφητεύσει εις οπτασίας την δόξαν του, τον είδε φεύγοντα, τον έμαθεν ασθενή, τον ήκουσε θνήσκοντα και επί έτη μακρά δεν εύρισκε, ώρα διπλή και τριπλή, τρεις πήχεις γης διά να τον κρατήση..." (ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓ. ΒΛΑΧΟΣ) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

΄Β τόμος:

"Ηλιοκαής, απέριττος, με απλήν στολήν εκστρατείας, χωρίς φόρτον παρασήμων, στρατιώτης σκέτος, ωραιότερος, επιβλητικότερος, λατρευτότερος παρά ποτέ επανήλθεν εκ του μετώπου ο Βασιλεύς. Έλαμπεν εις το πρόσωπόν του η ικανοποίησις Εκείνου, που εξεπλήρωσε το καθήκον Του. Που είναι πάντοτε έτοιμος να το πράττη. Που δεν γνωρίζει τίποτε άλλο από το καθήκον. Θάλασσα αχαλίνωτος με τους αφρούς της το πλήθος των σημαιών, που έπαλλεν ο λαός. Συγκινήσεις, ανατριχίλες, που θα μείνουν αξέχαστες, που θα διοχετεύωνται από γενεάς εις γενεάς, αναπολήσεις πολύ παλαιών καιρών που ξαναζούν, οπτασίαι ακόμη μεγαλειωδέστερων που ελπίζονται. Ο Ελληνισμός είναι ήσυχος. Διότι έχει Βασιλέα Στατηλάτην!" (ΒΛΑΣΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)