Μια έκδοση, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ετς Αχάιμ, με επιμέλεια και επίμετρο της Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου. Σ αυτήν περιλαμβάνονται μαρτυρίες γυναικών και ανδρών, που γνώρισαν τα στρατόπεδα θανάτου και επέζησαν απ αυτά, ή δοκίμασαν τα κρεματόρια και τα λοιπά πολυποίκιλα εργαστήρια βασάνων, όσα έστησε η θηριωδία των ναζί. Οδηγός της έκδοσης, η σκέψη της κ. Κούνιο-Αμαρίλιο ότι οι επιζώντες από τα στρατόπεδα λιγόστευαν, ενώ ταυτόχρονα ετίθετο υπό αμφισβήτηση ο αριθμός των θυμάτων της γενοκτονίας. Γι αυτό καταγράφηκαν οι προσωπικές μαρτυρίες των επιζώντων, για τη μνήμη των γενεών που θα έρθουν. Ώστε να μην λησμονηθεί ποτέ το ολοκαύτωμα.