Ημείς αείποτε μη αεροδρομούντες εις θεωρίας κενάς και φαντασιώσεις, πρακτικοί δε υπάρχοντες, εις την απλότητα πάντοτε των πραγμάτων απεβλέψαμεν, εν τη απλότητι αυτών ευρίσκοντες την αλήθειαν. Ο Όμηρος δεν είναι ούτε θεολόγος ούτε αποκρυφιολόγος τουναντίον την θρησκείαν των συγχρόνων αυτού εσατίρισε καυστικώτατα εν τη περιγραφή των θεών, τους οποίους εγελωτοποίησε μεγαλειωδώς, ως έπραξε και δια ήρωας, κυρίως εν των προσώπω του καλλίστου εξ αυτών του Αχιλλέως αν και δια τον Αγαμέμνονα, Οδυσσέα και τους λοιπούς δεν υπήρξεν ολιγώτερον σαρκαστικός άλλωστε αμφότερα τα υπέροχα ποιήματα του αφθάστου ποιητού είναι διδακτικώταται σάτιραι, ατυχώς μη εννοηθείσαι, αλλά παρεξηγηθείσαι αφαντάστως υπό των μεταγενέστερων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)