[Μικρό δείγμα γραφής:

Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΦΥΓΗ ΜΟΥ

Όπως απλώνεται ο γιαλός
όλο κι απλώνεται η ψυχή μου.
Και ποιας Οδύσσειας το πανί
θα 'ρθεί να ξεδιπλώσει τη φυγή μου;

Ποιοί σύντροφοι, ποιά ανεμικά
του νόστου τα κουπιά θ' αδράξουν
να σκίσουν της καρδιάς τα πέλαγα
και στη Ιθάκης τα νερά ν' αράξουν;

Κι η μοίρα μου στον αργαλειό
να κλώθει και μη ξεκλώθει
με τον ιστό του γυρισμού
τα πάθη που τ' ανέμιζαν οι πόθοι.

Κι όλο κι απλώνεται το πέλαγος
κι όλο και ξεμακραίνει η γη μου.
Και στης Οδύσσειας το πανί τυλίγεται η ψυχή μου και η φυγή μου...

(Από τη συλλογή "Καπνόν αποθρώσκοντα")