Η εργασία αυτή επιχειρεί να ερευνήσει το πολιτισμικό νόημα ενός συστήματος σχέσεων, όπως αυτές εκφράζονται μέσα από την πίστη στο μάτιασμα και την πρακτική του ξεματιάσματος το ερμηνεύει ως ένα τοπικό σύστημα οπτικής διαντίδρασης, ένα συμβολικό ιδίωμα κατασκευής της προσωπικής ταυτότητας στο Νέο Κάστρο, μιαν αγροτική κοινότητα της Ανατολικής Μακεδονίας. Η ανάλυση επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι Καστριώτες αντιλαμβάνονται τον κοινωνικό εαυτό ως ταυτόσημο με το φυσικό σώμα. Η προσβολή του σώματος από το μάτιασμα σημαίνει τη φθορά της ικανότητας και της δυνατότητας ενός προσώπου να έχει κοινωνικές σχέσεις και να συμμετέχει στη συλλογική δραστηριότητα. [. . .] Ο στόχος είναι να δειχθεί πώς μία πολιτισμική μορφή οπτικής αντίληψης, δηλαδή το μάτιασμα, μετασχηματίζεται σ’ έναν σημαίνοντα κώδικα επικοινωνίας. [. . .] (AΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)