Εθνολογία, ανθρωπολογία, εξελικτική θεωρία και ψυχανάλυση συναντώνται στο Τοτέμ και ταμπού σε μία σύνθεση που καθιστούν αυτό το βιβλίο του Φρόυντ ένα από τα πιο σημαντικά και πιο δημοφιλή. Από το τοτέμ, το ζώο που θέτουν οι άγριοι συμβολικά στη θέση του σκοτωμένου από τους γιούς της φυλής πρωτοπατέρα, και το ταμπού, την απαγόρευση να σκοτώνουν το ιεροποιημένο τοτέμ, ο Φρόυντ αναπτύσσει τις εκπλήσσουσες θεωρίες του για την γένεση της οργανωμένης κοινωνίας, της ηθικής και της θρησκείας. Η ψυχαναλυτική καινοτομία σε αυτή την ανθρωπολογική βάση ήταν όμως η ανάδειξη των αντιστοιχιών που υπάρχουν στον τρόπο σκέψης και στη συμπεριφορά του σημερινού ανθρώπου και το απώτερου ιστορικού και προϊστορικού προγόνου του. Και από τους σημερινούς ο Φρόυντ εντόπισε δύο που έχουν τις περισσότερες αντιστοιχίες με τους παλαιούς: τα παιδιά και οι νευρωτικο