[...] Το βιβλίο με επιλογή κειμένων ξένων περιηγητών, στην ελληνική και την αγγλική του μορφή, εμπλουτισμένο με εικόνες και σχεδιάσματα από αυτούς τούτους τους περιηγητές παρουσιάζει την Κόρινθο με τα μάτια των ταξιδιωτών από το 12ο έως τον 19ο αιώνα.

Η Κόρινθος στο σταυροδρόμι Στερεάς και Πελοποννήσου, Κορινθιακού και Σαρωνικού ήταν σχεδόν υποχρεωτική διάβαση κάθε περιηγητή προς την Κωνσταντινούπολη ή προσκυνητή των Αγίων Τόπων. Με τις περιηγήσεις τους συγκεντρωμένες εδώ έχουμε μια γενικότερη εικόνα της Κορίνθου στο διάστημα των αιώνων.
Οι εικόνες των ταξιδιωτών διαδέχονται η μία την άλλη, οι παλαιότερες διηγήσεις καθώς και τα σχέδια αγγίζουν τα όρια του φανταστικού, αλλά με τον καιρό τα πράγματα αλλάζουν και παρουσιάζεται μια εικόνα πιο πειστική.
Ο πληθυσμός πολύ λίγο ενδιαφέρει τους ταξιδιώτες και οι νεώτεροι Έλληνες είναι σαν να μην έχουν καμιά σχέση με τους αρχαίους προγόνους τους, οι αρχαιότητες, είναι εκείνες που μετράνε. Κανένας ταξιδιώτης όμως δεν παραλείπει τα τονίσει την επιβλητική εικόνα του Ακροκόρινθου.
Ένας από τους τελευταίους ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Κόρινθο είναι ίσως ο Lebrun, που γνώρισε και τον Κιαμίλ Μπέη γιατί χρειάστηκε να πάρει μπουγιουρντί για να περάσει τον Ισθμό. [...]

(από τον πρόλογο, Ι.Κ. Μαζαράκης-Αινιάν)