Από τη δεκαετία του '80, οι κοινωνικές επιστήμες "ανακάλυψαν" το χώρο και τις συνέπειές του στην αναπτυξιακή διαδικασία. "Ο χώρος μετράει", όπως υποστηρίζει η Dorren Massey. Μάλιστα, ορισμένοι πολύ γνωστοί θεωρητικοί της οικονομικής επιστήμης, όπως ο Paul Krugman, έγιναν θερμοί υποστηρικτές της οικονομικής γεωγραφίας και έκτοτε απομακρύνθηκαν από τη "χώρα των θαυμάτων χωρίς διαστάσεις" των νεοκλασικών οικονομικών. Μέχρι τότε, η οικονομική θεωρία αγνοούσε το χώρο, υποθέτοντας έναν αδιάστατο κόσμο, όπου οι οικονομικές δραστηριότητες διαδραματίζονταν "στο κεφάλι μιας καρφίτσας", γιατί η εισαγωγή της έννοιας του χώρου δημιουργεί προβλήματα στην ανάλυση της γενικής και μερικής οικονομικής ισορροπίας. Εξάλλου, ο χώρος είχε παραμεληθεί και από την οικονομική πολιτική, η οποία έδινε προτεραιότητα σε θέματα εθνικής οικονομίας και πολιτικής