Ήρχισα την συγγραφήν του βιβλίου αυτού πρό μιας περίπου δεκαετίας. Μπορώ να ειπώ ότι από μιας απόψεως ξεκίνησε μόνη της. Επλησίαζε τότε προς την ολοκλήρωσίν του το βιβλίον μου διά την "Κοινωνίαν της ευημερίας" και νομίζω μάλιστα ότι δεν μου έμενε παρά να προσθέσω το στοιχείον εκείνο του αυθορμητισμού που τα ιδικά μου γραπτά αποκτούν με το τέταρτον ή και πέμπτον ξαναγράψιμο. Καθώς επροχωρούσα λοιπόν, ήρχισα να διακρίνω έναν άλλον, πλατύτερον κόσμον από εκείνον που περιέγραφα. Ήτο ένας κόσμος μεγάλων εταιριών, των οποίων το άτομον κατέληγε διαρκώς πιο πολύ να εξυπηρετή τάς ανάγκας, έστω και αν υπετίθετο ότι εκείναι συνεκροτήθησαν διά να εξυπηρετήσουν τάς ίδικάς του ανάγκας. Ένας κόσμος εις τον οποίον τα μέλη των οργανώσεων αυτών υπήκουαν σε κίνητρα που τα ανεγνωρισμένα διδακτικά εγχειρίδια δεν είχαν προβλέψει. Τα ίδια συνέβαιναν με τας σχέσεις επιχειρήσεων και κράτους. Και με την αγοράν. Όλως ιδιαιτέρως μάλιστα την αγοράν. Εις τον κόσμον αυτόν η αγορά, αντί να είναι η δύναμις που ελέγχει την οικονομίαν, προσαρμόζεται αντίθετα διαρκώς και πολύ είς τάς ανάγκας και τάς επιδιώξεις των μεγάλων επιχειρήσεων.