Το βιβλίο αυτό μπορούσε να έχει και τον τίτλο «Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, όσο και όπως την γνώρισα». Με τους περισσότερους πολιτικούς που συνεργάστηκα ερχόμενος σε συχνή επαφή, είτε ως πολιτικός συντάκτης εφημερίδων - πριν από τη διδακτορία της «Αυγής», μετά τη δικτατορία και τη διάσπαση του ΚΚΕ, του «Βήματος» - είτε ως πολιτικό στέλεχος της Αριστεράς - απέκτησα και ανθρώπινες σχέσεις. Με μερικούς μάλιστα στενές. Στάθηκα πάντως συνεπής απέναντί τους, γι’ αυτό δε νομίζω ότι έχει κανένας παράπονο μαζί μου. Και, τώρα, στις αναμνήσεις αυτές, προσπαθώ να τους παρουσιάσω, όπως τους γνώρισα, χωρίς υμνολογίες, αλλά ούτε και «κάθετες» καταδίκες. Ο πολιτικός συντάκτης, ο δημοσιογράφος γενικότερα, δεν είναι κανένας ανώτερος κριτής. Βρίσκεται και αυτός στα πλαίσια και το κλίμα της εποχής του.