Η συλλογή και επιλογή καρτών και φωτογραφιών, όπως παρουσιάζονται στο παρόν λεύκωμα, έγινε με βάση την ιστορική διαδοχή των γεγονότων. Καθώς οι δύο ιδιοκτήτες του "Αχίλλειου" ήταν από τα διασημότερα πρόσωπα του κόσμου στην εποχή τους, η Κέρκυρα απέκτησε ιδιαίτερη αίγλη παγκοσμίως. Το "Αχίλλειο" είναι καρπός του ευρωπαϊκού νεοκλασικισμού, που στηρίχθηκε στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας. Μπορούμε να πούμε ότι, αν δεν είχε υπάρξει ο Ομηρος, δεν θα υπήρχε "Αχίλλειο". Το παλάτι αυτό από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου. Το 1925 η τότε Κυβέρνηση, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα, έβγαλε σε δημοπρασία τα έπιπλα και προσωπικά αντικείμενα των υψηλών πρώην ενοίκων του. Στα μέσα του 20ού αιώνα και για μια μεγάλη σχετικά περίοδο, το "Αχίλλειο" νοικιάστηκε σε εταιρεία γερμανικών συμφερόντων και λειτούργησε σαν Καζίνο. Σήμερα, που συντηρείται μόνο από τους επισκέπτες του, οι περισσότεροι από τους κήπους του είναι κλειστοί, με χαμένα μέσα στη βλάστηση και την υγρασία τα αγάλματα που τους κοσμούσαν. Η γέφυρα προς τη θάλασσα, την οποία είχε κατασκευάσει ο Κάιζερ, μισογκρεμίστηκε από τους Γερμανούς στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, επειδή δεν χωρούσαν τα πυροβόλα τους να περάσουν από αυτήν. Σ αυτή την κατάσταση βρίσκεται μέχρι σήμερα. Παρ όλα αυτά, το "Αχίλλειο" και το Ποντικονήσι παραμένουν οι τουριστικές ταυτότητες της Κέρκυρας σε όλα τα διαφημιστικά έντυπα για το νησί που κυκλοφορούν ανά τον κόσμο. (από τον πρόλογο του Γιάννη Πετσάλη)