Η τρέλα για τα παλιά σινεμά ήρθε σαν συνέχεια της τρέλας για όλα τα παλιά που είχαν κάποια αξία, ήταν φτιαγμένα με μεράκι και γούστο, αλλά, πάνω απ` όλα, ήταν στα μέτρα του ανθρώπου. Άρχισα να φωτογραφίζω κλειστούς κινηματογράφους. Κάποτε αυτές οι φωτογραφίες έγιναν πολλές, συγκρότησαν έκθεση που γύριζε στην Ελλάδα. «Σινεμά Νοσταλγία» την έλεγα. Επειδή οι φωτογραφίες από μόνες τους δεν έλεγαν πολλά πράγματα, όλο και πρόσθετα στην έκθεση διάφορα πράγματα: παλιές αφίσες, φωτογραφίες από ταινίες, αποκόμματα εφημερίδων και άλλα. Ψάχνοντας σε παλιές εφημερίδες και περιοδικά έβρισκα διάφορα κείμενα για το σινεμά και τα αντέγραφα. Κάποια στιγμή μαζεύτηκε ένα υλικό που έδινε την εικόνα μιας ολόκληρης εποχής. Το σινεμά στην λαϊκή του διάσταση. Έτσι γεννήθηκε αυτό το βιβλίο.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]