Ο Αυλωνίτης υπήρξε μοναδική κωμική φλέβα, ο άνθρωπος ο γεννημένος για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Είχε το βασικό χάρισμα που πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός, για να κερδίσει την αγάπη του κοινού, την ψυχική επαφή μαζί του. Είχε δηλαδή ένας είδος εσωτερικής ακτινοβολίας, που εκπέμπεται από ένα σύνολο χαρακτηριστικών: το πρόσωπο, τον τόνο της φωνής, τις χειρονομίες, τον αυθορμητισμό. Από τη στιγμή που έβγαινε στη σκηνή, ένα κύμα ζεστασιάς απλωνόταν στην πλατεία. Ό,τι κι αν έλεγε, ό,τι κι αν έκανε, το δεχόσουν ευχάριστα, σαν κάτι φυσικό και αυθόρμητο. Έκανε τα πιο χοντρά πράγματα με τόση δεξιοτεχνία, που δεν σοκάριζε ποτέ. Αυτός ο αυτοδίδακτος κωμικός, ο εύσωμος και δυσκίνητος, με πόση χάρη μπορούσε να εξευγενίζει τον χυδαίο τύπο στη σκηνή!