Ο Μεγάλος λιμός είναι ένα μυθιστόρημα όπου ο πρωταγωνιστής είναι η πείνα στα χρόνια της Κατοχής. Εκείνη την εποχή, η στέρηση της τροφής δεν ήταν ένα δυσάρεστο συναίσθημα που μπορούσε να ικανοποιηθεί και δεν αφορούσε μια κατηγορία φτωχών και απόκληρων, αλλά μια φυσική κατάσταση που απειλούσε συνεχώς τη βιολογική ρίζα όλων σχεδόν των ανθρώπων. Όμως πέρα από την πείνα, εκείνοι που ζούσαν τότε βίωναν το φόβο, την καταπίεση και το θάνατο από τις δυνάμεις εξουσίας. Πιασμένοι μέσα σ’ αυτό το δίχτυ της καθημερινής παράκρουσης μιας κοινωνίας που ισοπεδώνεται και καθιζάνει, θρυμματίζοντας τα στερεότυπα σύμβολα προπολεμικών νοοτροπιών, αποσυνθέτοντας δεδομένα ζωής και συμπεριφοράς, οι ήρωες του βιβλίου προσπαθούν να ξεφύγουν. Το άγχος θα λειτουργήσει σαν καταλύτης των χαρακτήρων, μερικούς θα τους μεταμορφώσει, αφήνοντας ν’ αναδυθεί από μέσα τους ο κόσμος των ακαταστάλαχτων ενστίκτων. Σ’ άλλους η γραμμή πλεύσης θα καθοριστεί από τις ηθικές αντοχές τους, τις εμπειρίες, τα τραύματα και τα όνειρα της «προπολεμικής ύπαρξή τους», αλλά και τα ακρωτηριασμένα όνειρά τους γι’ αυτή τη ζωή που περιμένουν να ξημερώσει. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)