Ο γιος ενός παλιού φίλου ζητά τη βοήθεια του συνταξιούχου πια αστυνόμου Μπέκα. Έγινε ένα έγκλημα... Ο νεαρός Κωνσταντινίδης δεν πάει στην αστυνομία να το καταγγείλει, από φόβο μήπως ενοχοποιηθεί. Όταν όμως ο Μπέκας ερευνά το διαμέρισμα της οδού Σπευσίππου 199, δεν βρίσκει κανένα πτώμα γυναίκας. Την επόμενη όμως οι εφημερίδες γράφουν για τον θάνατο της Τζούλιας Χατζηγρηγόρη απο πνιγμό στο Σούνιο: "Τραγικό δυστύχημα..." και ο νεαρός Κωνσταντινίδης έχει εξαφανιστεί. Τον αναζητά και η φιλενάδα του Άσπα. Τότε ο Μπέκας... ""Το καλοκαίρι του φόβου" διαδραματίζεται πάλι στο Κολωνάκι, 20 χρόνια αργότερα από τον φόνο του Καρνέζη στο "Έγκλημα στο Κολωνάκι". Ο Μπέκας, συνταξιούχος πλέον, δέχεται την επίσκεψη ενός νεαρού, γιου κάποιου παλιού του φίλου, που ισχυρίζεται ότι μπαίνοντας σ ένα διαμέρισμα στην οδό Σπευσίππου για να κλέψει βρέθηκε μπροστά σε μια νεκρή γυναίκα. Πρόκειται για την πλούσια Τζούλια Χατζηγρηγόρη, κόρη εφοπλιστή, με σύζυγο κι εραστή, η οποία όμως πνίγηκε στο Σούνιο την επόμενη ημέρα, σύμφωνα με τις εφημερίδες. Όταν ο νεαρός βρίσκεται επίσης σκοτωμένος, ο Μπέκας, με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Μακρή, αναλαμβάνει να διαλευκάνει την υπόθεση αδιαφορώντας για τη στάση της επίσημης αστυνομίας που αδρανεί. Επηρεασμένος από τον αγώνα του κουβανού ψαρά στο "Ο γέρος και η θάλασσα" του Χέμινγκγουεϊ, ο οποίος αν και ξοφλημένος κατορθώνει να πιάσει ένα τεράστιο ψάρι, ο αστυνόμος δρα κόντρα στον γενικό εφησυχασμό και κατορθώνει να ανακαλύψει την αλήθεια. Σε τούτο το μυθιστόρημα ο αναγνώστης διαπιστώνει για μία φορά ακόμη πόσο περίτεχνες και σαγηνευτικές είναι οι πλοκές των έργων του Μαρή, του αριστερού συγγραφέα που επιχειρεί να δείξει για πολλοστή φορά τη διαφθορά της αστικής τάξης, τον βαθμό χαλαρότητας των ηθών, την ανευθυνότητα μεγάλου μέρους της νέας γενιάς και ακόμη το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος πιεζόμενος από τις βιοτικές του ανάγκες και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης." (Φίλιππος Φιλίππου, εφημερίδα "Το Βήμα"/"Βιβλία", 14.11.1999)