(1747 - 1818 περίπου) Ένας απ αυτούς, που το έργο του εξεγείρει είναι και ο Νικήτας Νηφάκης ή Νηφάκος, ή Νήφος που γεννήθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα στο χωριό Μηλέα της επαρχίας Καλαμών της Μεσσηνίας, δηλαδή στη Μάνη Ζωή μυθιστορηματική, σχεδόν φανταστική για τις συνθήκες της εποχής, γεμάτη ταξίδια και μόρφωση Μικρόν τον απήγαγον τουρκαλβανοί και αφούν τον γύρισαν σαν σκλάβο, υπηρέτη, ανδράποδο στη Μάνη, το Μυστρά, στην Τρίπολη, στα Καλάβρυτα και μέσω του Ισθμού στη Θήβα, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, τελικά βρίσκεται στο Βουκουρέστι, απ όπου ξαναγυρίζει στη Μάνη το 1788 Κάνει το δάσκαλο και θλίβεται για τις πειρατείες, την αμορφωσιά, την απαιδευσιά, τους οικογενειακούς καυγάδες των φατριών των Μανιατών Αρχίζει να γράφει με την συμπαράσταση του, τότε μεγάλου ηγεμόνα της Μάνης Τζανέτμπεη, γίνεται σταδιακά αντιπαθής για αυτά που λέει και γράφει, ώσπου αυτοεξορίζεται στην Καλαμάτα, όπου το 1798 είναι εκεί δάσκαλος Ωραίος με γενιάδα και με ανδρική καλλονή ο Νηφάκης καταπλήσσει για τα στιχουργήματά του που εκτός απ την πολιτική και κοινωνική αλληγορία έχουν και ένα λογοτεχνικό ύφος, το μόνο ιστορικό κατάλοιπο γραφής της εποχής εκείνης