Από την αρχή της δημιουργίας καταγράφηκε η διαπορευόμενη ζωή της ψυχής μέσα στους συμπαντικούς χώρους. Σε κάθε πλανητικό σύστημα ο επικοινωνιακός δεσμός και η επικοινωνιακή σχέση της ψυχής με το εκάστοτε βιολογικό πλανητικό σύστημα είναι οι αισθήσεις. Η ψυχή έχει την δυνατότητα να παράγει και να ατομικοποιεί εκεί τις αισθήσεις γεννώντας τες και αυτές μετά προεκτείνονται μέσα στην αφομοιωτική κατάσταση της πλανητικής ατμόσφαιρας και του βιολογικού της συστήματος. Ταυτοχρόνως, αρχίζει η ψυχή να έχει μια διακινούμενη αποδεκτέα συνεργασία με το πλανητικό σύστημα. Είναι η στιγμή που ο πλανήτης αρχίζει να διαμορφώνει το ψυχικοσωματικό της ένδυμα. Το κίνητρο της σχέσης της ζωής και της μη ζωής είναι οι αισθήσεις. Αυτές είναι που δίνουν την εκφραστική τοποθέτηση στην ψυχή, βάσει της οποίας διαμορφώνεται και το ένδυμά της, που το προσδιορίζουμε ως σωματική διάσταση.

Η σωματική διάσταση βρίσκεται πάντοτε μέσα σε μια ενεργοκινητική θέση και σχέση μεταξύ της σωματικής τοποθέτησης και της αισθησιακής κινητικότητας. Η κινητικότητα αυτή έχει αμέσως τον προσδιορισμό της έκφρασης της ζωής.