Για τον Τσουάνγκ Τσου, η φύση δεν είναι μόνο αυθορμητισμός, αλλά μια κατάσταση συνεχούς ροής, η οποία μεταλλάσσεται αδιάκοπα, εξισορροπώντας και ενώνοντας όλα όσα υπάρχουν στο Σύμπαν, σε μια αδιάσπαστη ενότητα. Ο άνθρωπος του Τάο γίνεται σύντροφος της Φύσης, χωρίς να προσπαθεί να επέμβει σ αυτήν, επιβάλλοντας πάνω της το δικό του τρόπο. Με αυτή τη στάση ζωής, κατανοεί τους περιορισμούς που προκαλεί η υποκειμενική, εγωιστική του φύση και αφήνεται να κυλήσει μέσα στην απεριόριστη συμπαντική διαδικασία μεταλλαγής. Παραμερίζοντας, λοιπόν, τα σκοτάδια του εγωισμού του, λάμπει το φως της αληθινής του φύσης και κινείται στο βασίλειο της μεγάλης γνώσης και της βαθιάς αρετής.