Ο Κώστας Μπαλάφας είναι ένας από τους ελάχιστους αγνούς ανθρώπους. Αντανακλά το φως μιας άλλης εποχής, μιας Ελλάδας πού έρχεται από το παρελθόν. Το διαπιστώνει κανείς καί όταν τον συναντά, μειλίχιο, ακέραιο, με τίς εμπειρίες μιας ζωής χωνεμένες σε μια έκφραση περισυλλογής. Το χαμόγελο του Κώστα Μπαλάφα αποκτά μεγαλύτερη σημασία όταν δει κανείς την ανταριασμένη γαλάζια θάλασσα των ματιών του. Το βλέμμα δεν σε ξεγελάει. Εκεί έχει καταγραφεί μία πορεία ανάβασης. Καθώς οι φωτογραφίες του Κώστα Μπαλάφα αποκτούν σταδιακά δημοσιότητα, δημιουργείται ένα νέο πεδίο ενδιαφέροντος. Όσο το ευρύ κοινό πού αγαπά τη φωτογραφία εξοικειώνεται με την ποιότητα μιας συγκεκριμένης οπτικής, απελευθερώνεται μία δίοδος κοινής εμπειρίας καί συλλογικής μνήμης. Το κοινό αγαπά ενδεχομένως να πλησιάζει την Ελλάδα του παρελθόντος μέσα από ένα συναισθηματικό κανάλι. Έστω. Κι έτσι ακόμα, ό Κώστας Μπαλάφας γίνεται ένας πατέρας, ένας άνθρωπος πού μαγικά κάνει το ελληνικό χθες προσπελάσιμο χωρίς πένθιμο μανδύα. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)