Αρκετοί θεωρούν ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήλθε στον κόσμο για να εμπλακεί στη ρέουσα και άστατη πολιτική πραγματικότητα της «παγκοσμιοποιημένης» εποχής Του αλλά για να κηρύξει αιώνιες αλήθειες. Άλλοι τον θεωρούν ως έναν εσχατολογικό προφήτη και άλλοι ως έναν Ιουδαίο επαναστάτη, ο οποίος τελικά, σταυρώθηκε από την Pax Romana ως επικίνδυνος πολιτικός εγκληματίας. Ποια ήταν, τελικά, η στάση του Ιησού απέναντι στην πολιτική εξουσία της εποχής Του; Η δράση, ο λόγος και οι ενέργειές Του είχαν πολιτικό αντίκτυπο; Πώς αντιμετώπισε τη ρωμαϊκή Κατοχή και τη θεοκρατική ηγεσία των Ιεροσολύμων; Ποιος λόγος, τελικά, οδήγησε στο θάνατο Εκείνον, ο οποίος φάνηκε αρχικά να εκπληρώνει τα μεσσιανικά οράματα του λαού Του; Σήμερα, που το ευαγγέλιο του Κυρίου εκλαμβάνεται ως μια ατομική και εσωτερική υπόθεση, τα δύσκολα και επίκαιρα αυτά ερωτήματα εξιχνιάζονται μέσα από την ιστορικοκριτική, κοινωνιολογική και φιλολογική ανάλυση των πηγών.