Καταγωγή βασικών θεσμών του Εργατικού / Κοινωνικού Δικαίου με θεμελίωση στα μυκηναϊκά κείμενα (πινακίδες), τα ομηρικά και ησιόδεια κείμενα (έπη) και στ' αρχαιολογικά ευρήματα (πραγματικά τεκμήρια). Αναγωγή της γραπτής Ιστορίας των Ελλαδικών / Αιγαιακών χώρων και των Ευρωπαϊκών μισή περίπου χιλιετία πριν από τον Όμηρο. Ανακάλυψη στη Μυκηναϊκή Πολιτεία, από τη μια μεριά με προεκτάσεις στην Προανακτορική: Μινωική μέχρι το βάθος της Νεολιθικής Εποχής, και από την άλλη μεριά με επιβιώσεις στη Μεταμυκηναϊκή εποχή: Μεσαιωνική Αρχαιότητα, Αρχαϊκή Περίοδο, Κλασική Περίοδο, ακόμα και Ελληνιστική, χάρις στις φόρμουλες ή τα λογότυπα της μυκηναϊκής παράδοσης, προφορικής αλλά και της ισχυρά εικαζόμενης γραπτής, όλων των βασικών μορφών παροχής της ανθρώπινης παραγωγικής εργασίας: σύμβαση έργου, σύμβαση εταιρικής εργασίας, σύμβαση ανεξάρτητης εργασίας, σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μέχρι και την πραγματικά δουλική, και σε όλα τα επίπεδα: τοπικά, περιφερειακά, εθνικά, διεθνή, με στοιχεία: προκεφαλαιοκρατικά, κεφαλαιοκρατικά, μετακεφαλαιοκρατικά έως και την λεγόμενη μεταμοντέρνα κεφαλαιοκρατία με εκπληκτικό παράδειγμα την υπεργολαβία και την «εργασία φασόν», με σύμφυτες για την εποχή τους ιδιορρυθμίες, φανερές ή αφανείς. Επισήμανση εργαστηρίων ή επιχειρήσεων κατά κανόνα μικρομεσαίων, κατ' εξαίρεση μεγάλων, με εργατικό δυναμικό μέχρις εξολοκλήρου αντρικό ή εξολοκλήρου γυναικείο, και με γυναικεία διοικητική και οικονομική διαχείριση. Εμφάνιση κοινωνικής εργασιακής πολιτικής, κυρίως από την Ανακτορική Μυκηναϊκή Πολιτεία με κριτήριο την ανεργία ή την υποαπασχόληση, ειδικότερα προς αντιμετώπιση του πολυεπαγγελματισμού ή του υπερεπαγγελματισμού. Επιβίωση ή, το συνηθέστερο, αναβίωση οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και δικαιϊκών φαινομένων της συνολικά κι εσφαλμένα θεωρούμενης Προϊστορικής Μυκηναϊκής Πολιτείας μέχρι τη σύγχρονή μας Ελλαδική Πολιτεία στο Νότο της Βαλκανικής Ευρώπης στα πλαίσια της έντεχνης ανθρώπινης εργασίας. Με πάγια τη σύγκρουση, εμφανή ή αφανή, Κεφαλαίου και Εργασίας, εκδηλούμενη στη βασική αντίθεση των ομηρικών αφνειών / πλουσίων και των επίσης ομηρικών πενιχρών / πτωχών, παραδοσιακώς Μυκηναίων. Εκείνων που τελικώς στη Βιομηχανική εποχή διαμορφώθηκαν σε τάξη Εργοδοτική και τάξη Εργατική, παίρνοντας ως τις μέρες μας τις πιο ποικίλες και παραπλανητικές μορφές, διαγράφοντας για τους πολλούς, τους ευαίσθητους και υπεύθυνους ένα άγνωστο, θανάσιμο μέλλον.