«Θα αδικούσαμε τον κ. Ζέρβα αν του καταλογίζαμε ασυνέπεια. Είναι ο συνεπέστερος από τους στρατιωτικούς και, ας πούμε, πολιτικούς μας. Αρχή του είναι να μην έχει καμμιά αρχή. Ήταν κάποτε ο σωματοφύλακας του Πάγκαλου. Τον πούλησε. Πήγε να γίνει του Κονδύλη. Τον πούλησε. Οι χαρτοπαιχτικές επιχειρήσεις τράβηξαν για καιρό τη δραστηριότητά του. Ώσπου, από δρόμους ύποπτους και σκοτεινούς, ο απόστρατος αντισυνταγματάρχης έγινε «στρατηγός» και βγήκε αντάρτης. Με δύο λίρες το κεφάλι το μήνα - όπως δήλωσε ο ίδιος - έφτιαξε στρατό μισθοφόρων, πρωτότυπο στα σύγχρονα αντάρτικα χρονικά της Ευρώπης. Ένα στρατό μισθοφόρων, που ορκιζόταν στο πρόγραμμα της σοσιαλιστικής δημοκρατίας, αριστερότερης από τον κομμουνισμό, όπου οι περισσότεροι αξιωματικοί ήταν μοναρχικοί και φασίστες!» (Κ. ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ, Ριζοσπάστης 28.11.1944), «. . . Δεν παραλείπω ακόμη ν αναφέρω ότι αποτελεσματική θα είναι προς τούτο και η οργάνωσις δολοφονιών ωρισμένων παραγόντων του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. . .» (Θ. ΣΑΡΑΝΤΗΣ, προς την Σ.Δ. του Γενικού Στρατηγείου του ΕΔΕΣ, 28.9.1943)